11-3 t/m 14 3

11/3

Vandaag zijn we niet naar stage gegaan, wel hadden we een afspraak om 15:00 uur bij het ziekenhuis. Van te voren hebben we eigenlijk niet zoveel gedaan. Ik heb foto’s geordend. Voor de afspraak waren we om 14:00 uur weg gegaan. We wilde eerst nog langs bij het premature jongetje. Toen we aankwamen zag hij er bijna hetzelfde uit. Alleen zijn ribben leken iets meer ingevallen. Om 14:40 uur liepen we naar het kantoor, om weer naar de verloskamer om vervolgens weer naar de huisarts te worden gestuurd. En als nog was dokter Lucy nergens te vinden. Om 15:20 zijn we weg gegaan. Toen hebben we nog boodschappen gedaan en weer na het huisje. De stroom bleek uit te zijn gevallen. Dus het was een gezellige avond zonder stroom. En het werd een warme nacht.

12/3

Ik was op tijd uit bed gegaan om lekker in de zon te zitten. Ik heb tot 12 uur in de zon gezeten. Om vervolgens niet te kunnen douche omdat nu ook het water was uitgevallen. Dus op dit moment hebben we geen stroom en geen water. Om 13 uur hadden we een afspraak met alloys om over ons project te praten. Eigenlijk hebben we alleen gezegd wat we nog gaan doen. Om 14 uur zijn we weer naar het ziekenhuis gegaan. Om vervolgens weer zonder dokter lucy gesproken te hebben, te vertrekken. Wel kwamen we er achter dat het premature jongetje was overleden in de morgen. Toen we thuis kwamen deed de stroom en het water het nog steeds niet. Gelukkig ging het regenen en hebben we gezellig met zijn alle in de regen gedoucht. Verder hebben we eigenlijk niet veel gedaan.

13/3
in de morgen was de stroom nog niet aan, en dit zou nog de hele dag kunnen duren. Dus om alles toch maar op te laden gingen we naar een schooltje. De kinderen hier zijn gedisciplineerd. Normaal als we langs lopen wordt er allemaal geroepen : YUVU YUVU. Maar toen we langs de klaslokaal liepen, keken ze wel maar verder zeiden ze niks en gingen door met wat ze bezig waren. Het Engelse alfabet leren en leren tellen. In een kantoortje mochten wij de spulletjes opladen. Het was een kantoor maar ook een klaslokaal. Er lagen schriftjes van de kinderen. Er lagen schriftjes met een kaft van: van der Sar, van Persie en Miley Cyrus en nog meer. Toen de spulletjes in het stopcontact zaten gingen we buiten op de grond zitten. Eigenlijk meteen kwamen er kinderen met stoelen aan gelopen. Toen we een uurtje bij de school waren kregen we een berichtje vanuit het huisje dat de stroom het weer deed. Dus we pakten alles in en liepen naar huis. In de middag heb ik voor de verandering in de zon gezeten. Ook hebben we de reis van de safari geboekt. We vertrekken om 22:00 uur.

14/3/2014
In de avond om 23:00 uur vertrokken we richting Accra. Het plan was dat we dan ongeveer om 03:00/03:30 uur zouden aankomen bij het vliegveld. Tijdens de rit zijn we ongeveer 10 keer aangehouden door politie. Ze kijken eigenlijk alleen maar met een zaklamp naar binnen en dan mag je weer doorrijden als ze niks verdachts zien. Een keer had onze chauffeur ook spook gereden. Toen werd die wel aangehouden. Maar nadat hij de politieman wat geld had gegeven mochten we toch doorrijden. Toen we op het vliegveld aan kwamen was het 02:30 uur. En we moesten nog tot 04:00 uur wachten om in te kunnen checken. Toen hebben we nog maar even geslapen op de niet zo comfortabele zit stoeltjes van het vliegveld. Toen we om 04:30 uur wilde gaan inchecken bleek dat onze reservering eruit was gegooid. En de vrouw achter de balie had het alleen maar over geld bij betalen om nog mee aan boord te mogen. Ik dacht toen dat het zou gaan om 100 cedi. Maar het ging dus maar om 3 cedi ( nog geen euro). Dus daar deden we niet zo moeilijk over. Het was best een prima vliegtuig. We verwachtten een vliegtuigje met maar 20 zitplaatsen en een propellor aan de buitenkant. Maar het was eigenlijk een kleine boeing. Om 07:15 kwamen we aan in Tamale. Daar moesten we nog een taxi regelen. Toen de taxi man zijn prijs zei, vonden we dat allemaal veelste duur. Maar het bleek dat de taxi-prijzen in het noorden gewoon wat hoger waren. We moesten nog 4 uur rijden naar het safari park. Tijdens het rijden kreeg de auto nog een klapband. En ik kan je vertellen dat het niet fijn is, om met 40 graden langs de weg te staan. Met bijna geen schaduw. Gelukkig had de taxi man een nieuwe band mee. We gingen trouwens met zijn vijven op safari. Niet echt een makkelijk getal voor in een taxi. In eerste instantie zaten we met zijn vieren achterin. Maar toen iedereen een slapend been of pijn in zijn rug had, besloot ik om maar in de achterbak te gaan liggen. Achteraf de beste plek. Want ik heb de twee uur daarna prima geslapen. Om 12:00 uur kwamen we aan bij het safari park, oftewel mole national park. Wij hoopten dat er stapelbedden beschikbaar zouden zijn, maar die waren er niet. Deze kon je van te voren niet reserveren. W konden nog de middag wachten of er stapelbedden vrij zouden komen. Anders moesten we slapen in een boomhut. De rest van de middag hebben we bij het zwembad gezeten. Met echt prachtig uitzicht. Zo keek je recht uit op een water, waar olifanten zich kwamen afkoelen. Om 17:00 uur liepen we weer na de receptie. Nog steeds geen stapelbedden vrij, dus dan maar de boomhut. Hier hadden we niet opgerekend dus we hadden hier dan ook helemaal niks voor bij. Geen matras, geen klamboe. Deze konden wij wel bij hun huren. Nou het was werkelijk waar niet dikker dan een yoga matje, en we kregen maar 2 klamboes voor vijf personen. Het was nog een mogelijkheid om naar de boomhut te lopen, maar we gingen toch maar met de auto om dat we best veel spullen bij hadden. De rit naar de boomhut was al een mini safari want we zagen toch redelijk wat dieren. Toen we bij de boomhut aan kwamen zag we het al. Geen dak. Marjon vroeg nog; wat als het nou gaat regenen? Nee het zou niet gaan regenen, en als het gaat regenen dan zou dezelfde man ons weer ophalen. De gids bleef heel de nacht bij ons. In de boomhut aangekomen gingen we eerst de ‘bedden’ in orde maken. En eigenlijk niet heel veel later slapen omdat we zo moe waren van het reizen. De boomhut was wel een hele mooie plek. Zo hoorde je allemaal dieren geluiden om je heen, en omdat het geen dak had kon je naar de lucht kijken. Tot 01:00 uur was het dan ook prima dat we geen dak hadden. Tot de gids naar boven kwam om te vertellen dat het zou gaan regenen. Dus dat we alles in moesten pakken. We hadden welgeteld 1 minuut om alles te pakken voor het lost barstte. Het regent daar ongeveer 1 keer in de maand, en natuurlijk precies als wij in een boomhut liggen zonder dak. Toch had ik het niet willen missen. We waren allemaal doorweekt toen we alle spullen bijeen hadden. Stonden we daar met handdoeken om ons heen om nog enigszins te schuilen. Het duurde ongeveer een kwartier voordat de auto terug kwam. Deze bracht ons naar het office centre om daar nog verder te mogen slapen op onze kletsnatte matjes.

In de ochtend gingen we een loop safari doen van twee uur. Eerst liepen we lang een dorpje dat op het national park staat. Ze waren allemaal erg arm gekleed, maar ze hadden wel allemaal een tv schotel. Dat was best een raar gezicht. De mensen die leefde daar met de dieren, zo liepen er overal everzwijnen. En niemand deed daar eigenlijk iets mee. Daarna liepen we verder. In de verdere safari hebben we eigenlijk niet zoveel gezien. Alleen toen we bij het water aan kwamen. Eerst was daar maar een olifant, we stonden precies te kijken toen deze een duik nam. Later kwamen er nog een stuk of 6 olifanten bij die ook allemaal gingen badderen. Dat was wel gaaf om te zien. Maar de verdere safari viel een beetje tegen. Zo hebben we in totaal maar 1 krokodil, olifanten, hertjes en bokken gezien. In de middag hebben we nog een rijdende safari gedaan, hier was nog minder bij te zien. De gids gaf hier als reden voor: Ja door de regen van vannacht hebben de dieren geen dorst, dus ze blijven zitten waar ze zitten. Ze hoeven geen drinken te gaan zoeken. Na de rijdende safari zijn we weer gaan zwemmen en hebben we een lekkere cordon bleu op. Toen wij aan het eten waren kwam er ook nog een baviaan eten stelen van een andere tafel. Dit zijn wel grote beesten. Hij kwam nog twee keer daarna terug. We zijn weer niet laat naar bed gegaan. Toen we op de kamer aan kwamen, zagen we dat we de kamer ineens moesten delen. Opzich niet erg maar wij hadden heel de kamer toegeëigend omdat wij niet wisten dat er nog andere mensen bij kwamen. Was eigenlijk best asociaal.

In de morgen kwam er nog een grote groep bavianen langs onze kamer. Ook rende ze over de daken. Om 07:00 uur zijn we naar een dorpje (sonyo) vertrokken wat bestond uit ladders. We wilden eigenlijk nijlpaarden gaan bezoeken. Maar hiervoor moesten we 7 uur rijden ( heen en terug) en het kostte 470 cedi ( 130 euro) om er alleen heen te komen. Dat hebben we maar niet gedaan. Dus we zijn naar dat dorpje gegaan. Het zou maar 1.5 uur rijden zijn, maar dit bleek 2.5 uur te zijn. En daar kwam nog bij dat deze auto niet gemaakt was om zijn vieren achterin te zitten, en er kon niemand in de achterbak. Dus naar 2.5 uur was iedereen verkrampt. Bij het dorpje aangekomen viel meteen op dat het heel erg arm was. De kindjes droegen de kleding die wij in zakken doen om aan een derde wereld land te geven. En dan zagen de kleren er nog zo uit alsof het jaren geleden gekregen waren. Het dorpje zelf krijgt niet veel bezoekers. Zo waren de laatste bezoekers voor ons 02-02-2014 daar geweest. Daar zat dus al een maand tussen. We kregen een rondleiding door het dorpje. De huisjes waren gemaakt van een soort klei, en ze zaten erg goed in elkaar. Zo hadden ze eerst een houten frame, en daarover was klei gesmeerd. Sowieso hadden ze overal goed over nagedacht. Elke huisje had een put, zodat het water weg kon lopen als het had geregend. En de huisjes beschikken over een soort doorgeefsysteem. Als er dan bijvoorbeeld iets aan de hand was, bijvoorbeeld een tijger of geweld. Dan word het ‘door’ de huisjes doorgegeven. Niemand hoefde dan zijn huis uit. Op de daken lopen van de huisjes was wel leuk, maar het was verder niet heel groot. De tourgide vertelde ook dat ze het dorpje zo laat om toeristen te trekken. Na een uurtje waren we al weer klaar in het dorpje en konden we weer 2.5 uur terug rijden. Daarna gingen we meteen door naar de kano safari. Dan hadden we voor ons zelf het idee dat we er niks anders aan hadden kunnen doen om dieren te zien. De kano safari zou een uur duren. Helaas hadden we geen deet bij, dit was echter wel nodig. We waren continu bezig met het wegslaan van de muggen. Buiten de muggen hadden we niks gezien. De kanosafari duurde ook maar 40 minuten in plaats van 1 uur. Maar achteraf was dit niet zo erg want er was toch niks te zien. Na de kano safari gingen we weer zwemmen. Er kwam echt een bak zand van ons af. Na het eten zijn we rond 19:00 uur terug gegaan naar Tamale. We hadden eigenlijk pas om 20:00 uur met de taxi man afgesproken, maar hij stond al om 18:30 uur bij ons aan tafel dat we op moesten schieten. Op dat punten moesten we nog eten. Eigenlijk wilden hij dat we het mee zouden nemen maar dat hebben we niet gedaan. We hadden met hem afgesproken dat we om 19:00 uur klaar waren. Uiteindelijk zaten we om 19:10 uur in de auto. Ik ben het nog niet verleerd om Nederlandse zinnen direct te vertalen naar het engels. Want toen we om 19:10 uur in de auto zaten zei ik tegen de taxi chauffeur: so, was that fast of was that fast? De taxi man keek me een beetje vragend aan, en de rest achterin was alleen bezig met zijn lach in te houden. We hadden dezelfde taxi als op de heen weg dus iedereen had genoeg ruimte. Op de weg naar Tamale kregen we weer verschillende politiecontroles. Van de taxichauffeur moesten we bij de controles een ander dorpje zeggen dan Tamale waar we heen gingen, omdat je schijnbaar helemaal niet over die weg mag rijden s’nachts. Rond 21:30 kwamen we bij het hotel aan. Nu was de reis ineens veel korter maar dat vonden we allemaal prima. Het hotel was voor Ghanese begrippen erg luxe. Nadat we de eerste nacht in een boomhut hadden geslapen en de twee in een stapelbed vonden wij het ook echt ontzettend luxe. Het bed was ook echt super groot. Als het nodig zou zijn, zou je er met zijn vijven in kunnen slapen. Wij hoefden er maar met zijn drieën in te slapen.

In de morgen zijn we Tamale in gegaan. We zijn naar een markt gegaan. Waar we voor veel geld souvenirs hebben gekocht. Maar we hebben wel leuke dingen gekocht. Daarna gingen we naar het vliegveld. Terug in Accra zijn we nog langs de mall geweest om boodschappen te doen. Ik voelde me echt een klein kind. Ik wilde echt alles hebben, maar ik heb me gelukkig in kunnen houden. Wel heb ik onder andere mozzarella gekocht voor 4 euro en paar stukken chocola. Daarna gingen we weer met de auto terug naar golokwati. In de auto hadden aten we nog een pizza. Om 21:30 uur kwamen we daar aan. Uiteindelijk zijn we om twaalf uur gaan slapen.

- In de afgelopen paar dagen heb ik evenveel geld opgemaakt als in de weken daarvoor.
- Het noorden is echt een stuk armer en warmer.
- Ik vind het leuk dat ik in het noorden geweest ben, maar zou er niet naartoe terug gaan.
- Als je hier bent, en je kunt blij zijn met een pizza en mozzarella. Vind ik het opzich wel jammer dat je in Nederland overal alles kunt krijgen. Dan waardeer je het toch minder.