13-4 tot en met 19-4

13-4 t-m 15-4

Deze dagen hebben we niet veel gedaan. We hebben veel binnen gezeten en elke middag 2 uur gelopen. Tijdens de wandelingen zagen we een erg giftige slang, cameleon en vleermuis. We kwamen er pas thuis achter dat het om een giftige slang ging. Lukas had hem nog willen pakken, het maar is maar goed dat de slang zo snel was. De cameleon liep gewoon over de weg. En de vleermuis die lag op het pad. Deze lag op zijn rug en had een zetje nodig om overeind te komen. In de avond hebben we alleen film gekeken en op tijd naar bed gegaan.

16-4

Marjon en ik waren weer gaan hardlopen. Tijdens het hardlopen zagen we iets liggen in de bosjes. Toen we dichterbij kwamen zagen we dat het een vogel was. Waarschijnlijk aangereden en wij dachten dat hij zijn nek had gebroken. Hij zat ook compleet onder mieren, dus hij lag er al even. Marjon en ik vonden dat wij hem uit zijn lijden moesten verlossen maar dat durfde we niet. Dus toen hoopte we dat er iemand langs zou komen die het voor ons zou kunnen doen. Maar natuurlijk komen er continu mensen voorbij en als je iemand nodig hebt niet. Uiteindelijk vonden we dat we het als levensles maar moesten doen. Buiten dat is het natuurlijk ook erg krom. We vinden het zielig dat hij lijdt maar we durven er geen einde aan te maken. Uiteindelijk hebben we er gewapend met stokken een einde gemaakt. Stiekem best trots dat we dat gedaan hebben. Na het hardlopen zijn we gaan zwemmen en lekker eten. In de avond waren we na een filmpje naar bed gegaan.

17-4

In de morgen hadden we uitgeslapen voor de nachtdienst die we gingen doen. Om 09:30 uur zijn we boodschappen gaan doen in Kpandu. Voor koningsdag hebben we oranje jurkjes laten maken. Voor een avond zijn ze leuk, maar thuis verdwijnen die ver achter in de kast. Ook zijn we naar het ziekenhuis gegaan en voor de verrassing waren de enquêtes nog niet ingevuld. Dus daar komen we nog steeds niet verder mee. En de komende week zijn we weg dus dan kunnen we er ook niet aan werken. Als we terug komen hebben we nog twee weken om het voor elkaar te krijgen. Na de markt en het ziekenhuis zijn we terug naar huis gegaan. Toen zijn remi en ik rijst gaan eten bij het vrouwtje. We hadden ons eten net toen het ontzetten hard begon te waaien. De vrouw die ons het eten gaf zei dat het door Pasen kwam. Ik geloof ik daar niet in, maar ik vind het wel mooi dat de mensen echt geloven dat het door goede vrijdag/Pasen kwam dat het zo waaide. Toen we in de regen terug liepen werden we aan alle kanten geroepen om bij hun te komen schuilen. Heel lief maar wij zijn naar huis gegaan. Toen we thuis waren hadden we nog in de regen gedoucht omdat de stroom was uitgevallen. Hier doen wij het zo als de stroom uit valt moet je eigenlijk in de regen douche, dat doe je dan omdat je niet weet hoelang de stroom nog uit blijft en als ze stroom uitvalt is het water snel op. En dan heb je tenminste dan nog gedoucht. Na de regen ben ik in nog even in bed gaan liggen voor de nachtdienst. Om haf zes kwam ik er uit voor het eten. We aten pasta met groente en knakworstjes. Best prima om te eten. Toen het half acht was zijn we naar de taxi plaats gegaan. De nachtdienst begint hier om 20;00 uur tot 08:00 uur. Aardig lang dus. Toen we bij het ziekenhuis kwamen moesten ze nog beginnen aan een keizersnee, deze hebben we dus mooi meegekeken. Het gezonde jongetje lieten ze deze keer gelukkig wel aan de moeder zien. Om 21:00 uur was de keizersnee klaar en zaten we bij de spoed. Toen hebben we nog samen zitten praten. Op een gegeven moment werden we geroepen door een verpleegkundige dat we mee moesten komen. Dus wij er achter aan, naar de andere kant van het ziekenhuis ( naar de verloskamers). Toen we bij

de andere kant waren trok de verpleegkundige andere schoenen aan en gaf een sleutel aan ons. Het kwam erop neer dat wij alleen maar waren meegelopen zodat zij niet terug hoefde te lopen om de sleutel terug te brengen. Maar dan kwamen we pas achter toen we er al waren, daarom had ze het natuurlijk niet verteld. Toen we bij de verloskamers waren hebben we nog even bij de couveuse gekeken. Het kindje wat er de afgelopen 2 weken in heeft gelegen was met ontslag gegaan. Goed nieuws dus. Nu was er premature tweeling van 32 weken. Deze lagen niet in de couveuse maar werden ingepakt met plastic om de temperatuur de reguleren. Toen marjon vroeg waarom ze niet in de couveuse lagen vertelde de verpleegkundige dat ze niet prematuur genoeg waren??? Dit is iets wat wij niet begrijpen maar waar ze wellicht een goede reden voor hebben. We liepen terug naar de spoed waar we gezellig met de verpleegkundige hebben gepraat. Hij heeft ons alle operatie instrumenten uitgelegd, wat de naam was en wat ze kunnen. Daarna werden we zelfs overhoord. Hij zei dat wij de volgende keer wel operatie assistent kunnen zijn. Na de instrumenten hebben we nog gewoon zitten praten. Hij vertelde dat homo’s en lesbiennes hier totaal niet geaccepteerd zijn. Dus alle mannen die hand in hand liepen waren waarschijnlijk goede vrienden. Toen we vertelde dat ze in Nederland zelfs mogen trouwen vond hij dat helemaal raar. Het zal nog heel lang duren voordat dat hier geaccepteerd wordt, zo niet nooit. Ook vertelde hij dat het ziekenhuis niet altijd mensen kan helpen. Zo was er een paar weken geleden een vrouw met een aantal schot wonden in haar borst. Zij kwam aan bij het ziekenhuis maar werd doorverwezen naar het ziekenhuis in HO. Het is wel erg dat een vrouw met ernstige schotwonden een uur verder moet reizen naar een ander ziekenhuis. Uiteindelijk heeft de vrouw het dan ook niet overleefd. Als je hier trouwens een hartinfarct of cva hebt dan wordt je gewoon tussen de mensen gelegd die lever problemen hebben. Ook moet je je dan niet melden bij spoed maar de interne geneeskunde. Helaas hebben we niet gevraagd wat ze doen als iemand zoiets heeft. Om twaalf uur mochten we gaan slapen. Dit is een luxe in vergelijking met Nederland, waar dat absoluut niet mag. Om 07:00 uur werden wakker. Er was dus heel de nacht niks geweest. De dienst duurde nog tot 08:00 uur. Om 07:30 uur was er nog een keizersnee maar die hebben we niet meegekeken. Toen we weg gingen en al bij de poort liepen kwam er een taxi aan met veel kabaal. Wij zagen een man achter in de auto zitten waar het duidelijk niet goed mee ging. De taxi reed het terrein op. Hij reed voorbij de spoed maar ook voorbij de interne geneeskunde. De taxi reed direct door naar het mortuarium. Wij liepen toch maar even de taxi achterna. Toen we dichterbij de taxi kwamen zagen we dat er een overleden man en een vrouw op de achterbank zaten. De man was opgenomen in een ander ziekenhuis, maar het ging steeds slechter met hem dus hij moest worden overgeplaatst. De man kwam van een ziekenhuis 20 km verderop. Daar doe je hier ongeveer 30 minuten over. Ik vind het erg dat als iemand al opgenomen is maar het gaat slechter moet hij zelf maar naar een andere ziekenhuis zien te komen, met alle gevolgen van dien. Het kromme is ook dat het ziekenhuis waar wij stage liepen/lopen een ambulance heeft. Ik vraag me dan af waar die voor gebruikt wordt. We hebben meegeholpen de man op een brancard te leggen en naar het mortuarium te rijden. Toen zijn we naar huis gegaan. Toen we thuis waren zijn we lekker terug naar bed gegaan.

Morgen gaan we paasbrunchen met eiersalade, wentelteefjes, gekookte eitjes, cake en geroosterd brood. Nu al zin in ! In de middag gaan we spullen pakken voor cape coast. Hier vertrekken we zondag op maandag nacht om 04:00 uur naar toe. We zijn dan terug op zaterdag.