30-3 tot en met 2-4

30-3

We hadden eigenlijk een rustige dag. Marjon, remi en ik zijn wel naar Kpando gelopen. Dit was 16 km en hier hebben we 3.5 uur over gedaan. Was toch wel een fijn gevoel toen we klaar waren. We zijn toen nog even naar de markt gegaan om wat spulletjes te kopen om vervolgens met de taxi terug te rijden. Dus dat middagje hebben we goed besteed. In de avond hebben we niet zoveel gedaan.

31-3

In de morgen heeft het heerlijk geregend. Evelien en ik hebben lekker in de regen gedoucht. Heel lekker maar heel koud. De rest van de dag was het een heerlijke temperatuur en hebben we aan het project gezeten.

4-1

Toen ik afgelopen nacht naar wc moest kwam ik tot de ontdekking dat de rest allemaal lege bier flesjes voor onze deur hadden gezet, gelukkig liep er niet hard tegen aan en vielen ze niet om. Dus het was eigenlijk niet helemaal gelukt. Dit hadden dirk en Lukas gedaan. Het water wat wij voor het koken gebruiken zit in een grote groene ton. Als wraak wilde wij een van hen de volgende ochtend hierin gooien. Maar dit werd eigenlijk een groot water gevecht. En het komt er op neer dat zelfs 6 vrouwen niet een man in de ton krijgen. Voor onze wraak actie heb ik lekker eerst hardgelopen met marjon, om vervolgens een uur in de zon gelegen tot dat ik het niet meer hield. Voor het avond eten zijn remi en ik nog 1.5 uur gaan lopen in de buurt. In de avond zijn we nog bij een voetbal wedstrijd gaan kijken. Ik heb geen idee wie er speelde maar het is wel fijn om even het huisje uit te zijn. We kwamen het hutje/huisje binnen. En moesten allemaal 1 cedi betalen om binnen te komen. In het hutje zat ongeveer 70 man en het was ongeveer 5 bij 6 meter dus het was ongeveer 160 graden binnen. Ook zaten ze allemaal op twee breedbeeld televisie te kijken. Het was zeg maar een televisie die voor ons 10 jaar geleden groot was geweest. Best wel grappig. Iedereen was ook volop aan het mee praten/discussiëren wat elke man doet bij een voetbal wedstrijd. Ik vond het wel grappig hoe de mannen hier in Ghana helemaal op kunnen gaan in wedstrijd van Spanje en tussen Duistland en Engeland. Ook toen er werd gescoord ging iedereen los. Op een moment gingen ze de supporters in beeld doen van engeland. Zo keken twee man recht de camera in om te juichen. Op dat moment vloog een ghanees omhoog om met hen mee te juichen. En erg grappig gezicht. Uiteindelijk waren allebei de wedstrijden 1-1 dus werd erg niet veel gejuicht.

2/4

In de morgen zijn Lukas en ik naar stage gegaan. We gingen kijken bij de operatie kamer. Er was een operatie van een vrouw met tumoren in de baarmoeder. We waren er om 07:00 uur en gelukkig begonnen ze pas met opereren om 09:30. De vrouw was bij bewustzijn. Dus ze hoorde al het snijden, trekken en knippen. Ook rook ze de geur van haar eigen verbrandde huid. Dat lijkt me niet echt een fijn gevoel. De dokter begon met snijden, en eigenlijk zagen we de baarmoeder al best wel snel zitten. Ze pakte een grote schroevendraaier en draaide deze in de baarmoeder. Toen dat ver genoeg was trok ze de baarmoeder eruit. Het was echt een groot ding. En het woog ongeveer 1.5 kilo Helemaal vol met tumoren en bobbels. Toen de baarmoeder er uiteindelijk was pakte Lukas en ik en handschoen en om te kijken hoe het voelde. Het voelde heel massief en je kon het niet indeuken. Je voelde ook precies alle bobbels zitten. Het dichtnaaien van de vrouw was eigenlijk snel gedaan.

Toen zijn Lukas en ik weggegaan. We waren nog even langs couveuse gelopen. Die is inmiddels verplaatst. Naar een beter ruimte waar de moeders makkelijk bij kunnen. Er lag een jongen in van 26 weken, en hij zag er naar omstandigheden goed uit. Er lag ook nog een meisje in dezelfde kamer. In eerste instantie zagen we niet goed waarom dat ze er lag, totdat Lukas het deken goed deed. Haar navel was ontstoken gezwollen en ontstoken. Waarschijnlijk was het een kindje dat naar huis was gegaan, maar terug gekomen omdat het niet goed ging. Na de couveuse zijn we naar de children ward gelopen. Remi en marjon hadden hier enquêtes achter gelaten, die ik op woensdag op zou komen halen. Natuurlijk was de respons nog 0. Dus daar kunnen we alsnog niks mee. Eigenlijk wilde ik hier met dokter Lucy over praten maar zij was aan het opereren dus dan kon niet. Morgen gaan remi en ik nog terug om er over te praten. Maar aangezien zij denkt dat de verpleegkundige het zo ontzettend druk hebben we weten we niet of dat dit iets uithaalt.